Er leven bijna 64 miljoen vleesrunderen in de Europese Unie2. In de meeste gevallen zien deze dieren het weiland nooit, maar staan ze eerder in overvolle stallen. Een stier die aan het einde van zijn mestperiode ongeveer 700 kilo weegt, heeft doorgaans slechts twee tot drie vierkante meter ruimte.

 Vleesvee wordt in veel productiesystemen volledig op roostervloeren gehouden zonder strooisel en zonder apart gedeelte om te liggen. Ontsteking van gewrichten en hoeven, eeltplekken en kreupelheid zijn de meest voorkomende zichtbare ziektes bij ongeschikte veehouderij.

 Gebrek aan verrijking en gebrek aan lichaamsbeweging, evenals een dieet dat niet geschikt is voor herkauwers, kan leiden tot verschillende gedrags- en fysiologische stoornissen. Het likken van metalen staven en het rollen van tongen, wat onnatuurlijk gedrag is, is slechts een van de gevolgen.

 Veel meststieren zijn ook hun hele leven met een ketting vastgebonden. Het aanbinden van vee voorkomt grotendeels gedrag dat typisch is voor de soort, maar het is nog steeds toegestaan. Hoewel het vastbinden van alle andere diersoorten al lang verboden is, wordt het vastbinden van vee gerechtvaardigd door het feit dat veel kleine en middelgrote bedrijven het zich niet kunnen veroorloven om over te stappen op een box en zouden moeten opgeven als het aanbinden een verbod zou worden.

 Een compromis wordt dan ook vaak gezien als de dieren overdag in een ren of weiland komen en 's nachts vastgebonden in de stal staan, maar dit betekent dat gedragingen zoals beweging, sociaal gedrag, comfortabel gedrag, rustgedrag ernstig worden beperkt, en de dieren geen opties hebben voor een behoeftegerichte dagorganisatie, voorkeur hebben voor sociale partners en onvoorwaardelijk blootstaan aan hun woonomgeving. Dit alles heeft veel negatieve effecten op hun welzijn.

Bij de intensieve vetmesting zien vleesrunderen de weide doorgaans nooit. Maar er is nog een andere manier: de meest diervriendelijke is het houden van mestvee in een kudde in vakken met meerdere gebieden, gecombineerd met dagelijkse vrije toegang en seizoensgebonden weidegang gedurende minstens 90 dagen per jaar. Sommige boeren houden hun vleesvee zelfs bijna het hele jaar buiten.